حیا یعنی شرم و آزرم، حیا خجلتی است که شخص از نقص و عدم کمال خود دارد، نوعی عقب نشینی مدبرانه است، نیرویی است مهار کننده و نظم دهنده، قدرتی است که انسان را از کارهای خلاف باز می دارد و اگر گناه کرد موجب شرمندگی اش می شود، عقل و حیا و دین همیشه با هم اند، عاقلترین مردم باحیاترین آنهاست، حیا لباس اسلام است، ده چیز آفت عالم است یکی از آنها کم شدن حیاست، حیای از خود یعنی آنقدر انسان ارزش و کرامت داشته باشد که در خلوت هم خجالت بکشد کار زشت انجام دهد. حیا واژه ایست که خیلی گرامی و گرانقدر است گرچه کمرنگ شده است و نقش مهمی در زندگی ایفا می کند اگر بدانیم قدرش را و از بین نبریمش...